Czy może być gorzej?

Jesień na dobre zawitała na wyspie Paradis. Dni stawały się znacznie krótsze, co w sumie można było uznać za zaletę, ale też znacznie chłodniejsze. Tego dnia wiatr wiał dość intensywnie, w niektórych obszarach padał też deszcz. Nad ranem Levi wraz ze swoim oddziałem specjalnym, zostali wysłani na zwiady na murze Rose. Co prawda mieli pełnić swój patrol jedynie na murze, jednak jak tylko Levi dostrzegł grupę tytanów blisko dopiero co załatanej wyrwy, wydał rozkaz ataku.

"Sprawię, że będziecie srać ze strachu, mimo braku układu trawiennego, sukinsyny" powiedział sam do siebie w myślach, zanim niemal tanecznymi ruchami zaczął przecinać karki tytanów.

Oddział specjalny uporał się z niewielką grupą tytanów dość szybko. Po powrocie na mur, Levi z niesmakiem wyczyścił swoje ostrza, a następnie wydał rozkaz powrotu do bazy. Nie ponieśli żadnych strat w ludziach, choć Ghunter prawdopodobnie skręcił sobie dość poważnie kostkę. Dlatego kiedy znaleźli się już na placu, Levi spojrzał na swoich ludzi " Petra, Eld, zaprowadźcie Gunthera do szpitala. Upewnijcie się że dogodnie się nim zajmą" dbał o swoich, mimo iż zawsze wydawał się być bezlitosny.

Sam ruszył w stronę biura Erwina, choć spodziewał się że zastanie go na placu, z książką. Wiedział o jego zamiłowaniu do książek, być może to pozwalało mu się skupić i pomagało w opracowywaniu nowych strategii? Levi nie wiedział, ale tak długo jak Erwin był dobry w tym co robił, nie miał nic przeciwko. Kiedy szedł, jego peleryna powiewała na wietrze. Jego chłodny wzrok był z dumą wbity przed siebie. Wydawał się nie zwracać uwagi na innych, choć prawdą było to że zawsze bacznie obserwował otoczenie.

Tak jak myślał, dostrzegł Erwina na ławce przy jednym z budynków na placu. Podszedł do niego i stanął w pobliżu. Jego włosy mokre od deszczu przyklejały się teraz do jego twarzy. Gdzieniegdzie miał również plamy krwi, czym był zresztą bardzo zdegustowany  " Pozbyliśmy się grupy tych bezmózgich kretynów spod bramy. Żadnych ofiar" złożył szybki raport. " Dobrze że nie było z nami tej głupiej okularnicy, jeden z tytanów wykazywał dziwne zachowanie, na pewno chciałaby się mu bliżej przyjrzeć."

Nie takiej odpowiedzi się spodziewał. W sumie to liczył na to, że w końcu chociaż raz Erwin potwierdzi wprost, że Hange jest po prostu chora. Lubił ją, i właśnie dlatego że ją lubił, pozwalał sobie na jej obrażanie. Prychnął więc cicho w odpowiedzi i nieco teatralnie strzepał kurz ze swoich ramion.

"W tym przypadku uważam że Hange może mieć pełną swobodę. Tak jak powiedziałem podczas rozprawy, tylko ból może nauczyć dyscypliny. A Erenowi dyscyplina się przyda. " Mimo to na pewno będzie pilnował swojej czeterookiej koleżanki, bo wiedział, że potrafiła być naprawdę nieprzewidywalna i mogła zdrowo przesadzić. Natomiast Eren był gotowy poświęcić wszystko żeby tylko zbawić świat.

Skoro Erwin się podniósł, Levi ruszył do jego biura razem z nim. "Jesień jest paskudna. Mam wrażenie że wszędzie jest brudno. Powinieneś zarządzić tydzień intensywnego sprzątania. Nie chcę wiedzieć co dzieje się w pokojach żołnierzy byłego korpusu szkoleniowego 104. W całym swoim życiu nie spotkałem tak dziwnych i trudnych ludzi jak oni."

Nie dodał już tego na głos ale uważał również, że nigdy nie spotkał do tej pory ludzi, którzy od samego początku byli w pełni oddani i gotowi do walki tak jak oni.

"Dobrze o tym wiem. Miche też mi za to zapłaci. Nie znacie dnia i godziny w których zostaniecie karmą dla eksperymentów Hange" To była otwarta groźba, jednak mimo że groził dowódcom, wcale się nie obawiał. Może dlatego że oficjalnie nie należał do wojska? Albo po prostu dlatego że byli jego przyjaciółmi. Teraz jak o tym myślał, to w sumie nigdy nie nazwał ich oficjalnie przyjaciółmi. Mimo to było to jasne. On, Erwin, Miche i Hange tworzyli zgrany zespół.

W środku zdjął swoją pelerynę i odwiesił ją bardzo dokładnie. Nigdy nie rzucał tak po prostu ubrań. Jego wzrok utkwił na mapie i rozmieszczonych odpowiednio znacznikach.

"Nie. Tylko bandę tych ścierw" skrzyżował ręce. Zawsze interesowało go to jak pełen pasji był Erwin. Zastanawiało go też to, że często poddawał się kiedy coś mu nie wychodziło, a w przypadku wypraw? Pomimo tylu niepowodzeń i ofiar, dalej w to brnął. Levi nie raz zastanawiał się dlaczego, jaki był powód. "Następna wyprawa poza mury odbędzie się z Erenem, mam rację?"

Podszedł bliżej mapy ale nagle się zatrzymał, a jego brwi minimalnie drgnęły. Przez ułamek sekundy widać było na jego twarzy ból, ale szybko to ukrył. Stan jego zdrowia był dość słaby jak na najsilniejszego żołnierza ludzkości. Wynikało to na pewno z faktu że spał tak mało, cierpiał na bezsenność no i też z tego gdzie dorastał i w jakich warunkach.